مدل‌های آلیاژی پرکاربرد ورق استیل نسوز

ورق استیل نسوز جزو آن دسته از ورق‌های فلزی است که دارای عناصری مانند کربن، نیکل و کروم می‌باشد؛ این عنصرها باعث بروز خواصی مانند مقاومت در برابر حرارت و اکسید آهن در آلیاژهای استیل می‌شوند و علاوه بر این، انعطاف آن‌ها را هم تحت شعاع قرار می‌دهند. گفتنی است که کارشناسان استیل ضدزنگ نسوز را در گریدهای گوناگونی تولید می‌کنند که هرکدام از آن‌ها از جهت کیفیت و کمیت مواد شیمیایی، آلیاژهایی مستقل به‌حساب می‌آیند.

با اسکرول کردن صفحه می‌توانید بخش‌های دیگر مقاله‌ای را مطالعه کنید که قسمت مقدمه‌اش در بالا ذکر شده است. افزون بر این، یک لیست هم در این صفحه قرار گرفته که حاوی آخرین قیمت‌های انواع ورق استیل نسوز ۴۸۴۱ و باقی گریدهای آن است. ناگفته نماند که کارشناسان فولادسل آمادهٔ ارائهٔ مشاوره به شما هستند؛ پس اگر در هرکدام از بخش‌های این مقاله، نیازی به کمک داشتید، سریعاً با این متخصصان تماس بگیرید.

ورق استیل نسوز چیست؟

ورقی که موضوع این مقاله قرار گرفته، یکی از پرخواص‌ترین و مشهورترین ورق‌های فولادی به‌حساب می‌آید که بر اساس یک آلیاژ غنی و گران‌قیمت تولید می‌شود. این محصول یکی از انواع ورق‌های استیل محسوب می‌شود که به شکل تخصصی برای استفاده در دماهای زیاد طراحی شده است و این نکته از نام آن نیز مشخص است.

ورق استیل نسوز (Heat resistant Steel) از مقادیری کروم تشکیل شده است؛ این عنصر باعث می‌شود که ورق‌های فولادی مقاومت بالایی در برابر اکسید آهن و عوامل مخرب دیگر مانند اسیدها و بازها پیدا کنند. این محصول همچنین در آلیاژ خود مقادیری نیکل هم جای داده است که ارتباط مستقیمی با خواص شکل‌دهی و انعطاف‌پذیری آن دارد. با این حساب، ورق‌های موردبحث ما، علاوه بر مقاومت بالا در برابر حرارت‌های زیاد و آتش، گزینه‌ای مناسب برای شکل‌دهی و استحکام در برابر عوامل مخرب محیطی هستند.

کاربردهای ورق استیل نسوز چیست؟

پیش از آنکه به سراغ معرفی انواع ورق استیل نسوز برویم، بهتر است که چند کلمه‌ای را به شکل اختصاصی به بیان کاربردهای این محصولات اختصاص دهیم. گفتنی است که دانستن کاربردهای این دسته از ورق‌ها به شما کمک می‌کند تا با دقت بیشتری به سراغ خرید ورق استیل نسوز بروید و بهترین گزینه را انتخاب کنید.

همان‌طور که در قسمت‌های قبلی بیان کردیم، این محصولات در برابر حرارت بسیار مقاوم هستند، انعطاف بالایی دارند و استحکامشان در برابر اکسید آهن زیاد است؛ همهٔ این عوامل باعث می‌شود این ورق‌ها در موقعیت‌هایی استفاده شوند که امکان برخورد با دماهای بیش از ۵۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد زیاد است؛ مانند:

• پره‌های انواع توربین‌های گازی؛
• دیگ‌های پرفشار بخار؛
• انواع سامانه‌های گرم‌کننده؛
• مخزن‌های تحت‌فشار فولادی؛
• تولید انواع رآکتور؛
• تولید انواع کوره‌های کوچک و بزرگ مخصوص نورد؛
• بخش‌های گوناگونی از موتور هواپیماهای جنگنده و مسافربری.

انواع ورق استیل نسوز چیست؟

پس از آنکه این محصول را به شکل کلی بررسی کردیم، زمان مناسبی است که به سراغ بررسی انواع استیل نسوز برویم و چندین زیرگروه مهم این دسته از ورق‌های فولادی را به شما معرفی کنیم. پیش از پرداختن به این موارد باید به این نکته نیز اشاره کنیم که علاوه بر این تقسیم‌بندی، این محصول از جهت انواع گرید هم به انواع گوناگونی تقسیم می‌شود، مثلاً ورق استیل نسوز ۳۱۰ یا ورق استیل نسوز ۴۸۴۱ دو مورد از این گریدها هستند که در واقع، زیرمجموعه‌ای از سه آلیاژ زیر به‌حساب می‌آیند.

استیل مارتنزیتی

در مقدمهٔ این مقاله بیان کردیم که وجود سه عنصر شیمیایی نیکل، کروم و کربن تعیین‌کنندهٔ بسیاری از خواص ورق‌های استیل خواهند بود؛ پس بهتر است که در اولین قدم، درصد این عناصر را در این آلیاژ بررسی کنیم:

• از ۰.۰۵ تا ۰.۵ درصد کربن؛
• ۴ تا ۱۸ درصد کروم؛
• کمتر از ۲.۵ درصد نیکل.

جالب است بدانید که گریدهای آلیاژی سری ۴۰۰ زیرمجموعهٔ استیل مارتنزیتی به‌حساب می‌آیند. محصولات تولیدشده با این آلیاژ باتوجه‌به میزان زیاد کروم جزو ورق‌های مغناطیسی به‌حساب می‌آیند و استحکام بالایی در برابر خراش و ساییدگی دارند؛ همچنین میزان انعطاف آن‌ها هم بسیار مطلوب است. البته نباید این نکته را نادیده بگیریم که این دسته معمولاً استحکام حرارتی کمتری در مقایسه با باقی مدل‌هایی دارند که در ادامه معرفی خواهیم کرد.

گفتنی است که اگر قصد خریدوفروش ورق استیل نسوز را دارید، بهتر است که از مدل‌های مارتنزیتی استفاده نکنید، چراکه این محصولات معمولاً مقاومت کمتری در برابر حرارت در مقایسه با سایر گزینه‌ها دارند.

استیل آستنیتی

کمیت استفاده از سه عنصر شیمیایی اصلی در این آلیاژ به شرح زیر است:

• از ۰.۲۵ تا ۰.۳ درصد کربن؛
• ۱۴ تا ۳۰ درصد کروم؛
• ۶ تا ۳۶ درصد نیکل.

بر اساس گفته‌های پیشین این مقاله می‌دانیم که نیکل باعث افزایش انعطاف و خواص شکل‌پذیری آلیاژ می‌شود و جالب اینجاست که این دسته از استیل‌ها دارای بیشترین میزان نیکل هستند، پس طبیعتاً دارای خواص شکل‌دهی و انعطاف‌پذیری بیشتری در مقایسه با همهٔ ورق‌های استیل دارند. علاوه بر این، یک گزینهٔ مقاوم به حرارت نیز محسوب می‌شود.

گفتنی است که آلیاژ آستنیتی دربرگیرندهٔ گریدهای ۲۰۰ و ۳۰۰ است که از جهت ویژگی‌های مکانیکی مانند میزان مقاومت کششی و تنش تسلیم بهتر از سری‌های ۴۰۰ به‌حساب می‌آیند. آزمایش‌ها بیانگر این مسئله هستند که آلیاژهایی نظیر ورق استیل نسوز ۳۱۰ که زیرمجموعهٔ آلیاژ آستنیتی هستند، قادرند تا ۵۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد حرارت را تحمل کنند.

استیل فریتی

در ادامهٔ بررسی انواع ورق استیل نسوز لازم است که اشاره‌ای هم به این دسته از آلیاژها بکنیم؛ میزان حضور عناصر شیمیایی سه‌گانه در این آلیاژها به شرح زیر است:

• حداکثر تا ۰.۳۵ درصد کربن؛
• ۱۶ تا ۳۰ درصد کروم؛
• کمتر از ۲.۵ درصد نیکل.

این دسته از استیل‌ها شامل برخی از گریدهای سری ۴۰۰ می‌شوند و باتوجه‌به میزان بالای کروم، دارای خواص ضدخوردگی بسیار مطلوبی هستند. گفتنی است که استیل فریتی گزینه‌ای مناسب برای حرارت‌های بالا به‌حساب می‌آید چراکه درصد کروم و کربن موجود در این آلیاژ، توازنی ایده‌آل دارد.

جمع‌بندی

در بخش آغازین این مقاله تلاش کردیم تا پاسخی جامع برای پرسش “ورق استیل نسوز چیست” ترتیب دهیم و پس از آن، به سراغ معرفی کاربردها و ویژگی‌های این محصول برویم تا عموم مخاطبان شناختی جامع از این ورق‌ها به دست آورند. همچنین بخش دوم مقاله را به معرفی انواع ورق استیل نسوز مانند آلیاژهای مارتنزیتی، آستنیتی و فریتی اختصاص دادیم و ویژگی‌های هر مورد را بیان کردیم تا در زمان خرید ورق استیل به‌خوبی همهٔ گزینه‌ها را بشناسید و مورد دلخواهتان را انتخاب کنید.
آدرس سایت: www.fooladsell.com

ورق آلیاژی

آهن به‌خودی‌خود توان آن را ندارد که منشأ تولید محصولات گوناگونی شود، چراکه ضعف‌های مکانیکی و فنی بسیار زیادی در قطعات تمام‌آهنی به وجود می‌آید؛ به سبب همین مسئله، متخصصان کوشیده‌اند تا از ترکیب‌کردن چندین عنصر فلزی به همراه آهن، آلیاژهای گوناگونی را تولید کنند. همین مسئله، باعث ایجاد ورق‌های آلیاژی می‌شود. در این مقاله قصد داریم ابتدا توضیحات مختصری دربارهٔ آلیاژها و ورق‌های آلیاژی بدهیم و پس از آن، به معرفی انواع این محصول مانند ورق استیل، ورق ضد سایش و ورق کربنی بپردازیم. توجه داشته باشید که با مطالعهٔ این مقاله، دیدگاه بهتری در زمان خرید و فروش ورق آلیاژی در ذهن خواهید داشت.

آلیاژ و ورق آلیاژی دقیقاً یعنی چه؟

عناصر فلزی به‌ندرت به‌تنهایی در ساخت یک قطعه به کار می‌روند، چراکه این عنصرها بدون اضافه‌شدن به عناصر دیگری، از جهت استحکام فیزیکی، مقاومت کششی و تنشی و سایر مشخصات مکانیکی و فنی بسیار ضعیف و شکننده هستند؛ همین مسئله باعث می‌شود که دانشمندان به فکر یک راه‌حل جایگزین بیفتند. بهترین راه‌حل برای برطرف‌کردن چنین مشکلی، ترکیب‌کردن چندین عنصر با یکدیگر است؛ مثلاً اگر آهن به‌تنهایی توان مقاومت در برابر عوامل خورنده را ندارد و از طرف دیگر، فرایند جوشکاری نیز بر روی آن به‌خوبی انجام نمی‌شود، متخصصان آن را با عناصر دیگری مانند نیکل، مولیبدن، کروم و کربن ترکیب می‌کنند تا بتوانند ترکیبی را ایجاد کنند که به‌مراتب قوی‌تر است.

چنین ترکیب‌هایی که از اضافه‌شدن چندین عنصر فلزی ایجاد شده‌اند، اصطلاحاً “آلیاژ” (Alloy) نامیده می‌شوند و به ورق‌هایی که از چنین ترکیباتی ساخته شده‌اند، “ورق آلیاژی” (Alloy Sheet) می‌گویند. پس ورق آلیاژی آن دسته از محصولات فلزی هستند که علاوه بر عناصر غالب مانند آلومینیوم یا آهن، ترکیبات دیگری را نیز در خود جای داده‌اند.

چرا ورق آلیاژی کاربرد بیشتری دارد؟

بدون شک این سؤال نیز برای شما پیش می‌آید که چه دلیلی باعث می‌شود متخصصان عناصر را با یکدیگر ترکیب کنند و به شکل آلیاژی از آن‌ها در تولید محصولات گوناگونی استفاده کنند. در بخش قبلی به شکل مختصر گفتیم که ترکیبات گوناگون فلزی در حکم پایدارکننده‌هایی عمل می‌کنند که خواص عناصر فلزی را تا حدود زیادی افزایش می‌دهند. علاوه بر این، عامل دیگری نیز باعث استفاده از آلیاژها می‌شود؛ این عامل، رابطهٔ مستقیمی با نقطهٔ ذوب فلزهای غیرآلیاژی دارد.

فلزهای غیرآلیاژی نقطهٔ ذوب پایداری ندارند و بسیار منعطف هستند، همین مسئله موجب می‌شود که متخصصان نتوانند آن‌ها در خط تولید قرار دهند و پس از طی‌کردن فرایندهای گوناگون، محصولات خاصی تولید کنند؛ به‌عنوان‌مثال، طلای خالص آن‌قدر نرم و منعطف است که به‌هیچ‌عنوان امکان ساخت جواهرآلات زیبا را به طلاسازان نمی‌دهد. به همین دلیل، جواهرات از جنس طلا به شکل آلیاژی تولید می‌شوند تا امکان انجام فرایندهای گوناگون بر روی آن‌ها ایجاد شود.

این مسئله به حدی مهم و تأثیرگذار است که به‌جرئت می‌توانیم بگوییم ۹۵ درصد از فلزاتی که در اطراف شما قرار دارند، فلزهای آلیاژی هستند که در واقع از ترکیب، چندین عنصر فلزی ایجاد شده‌اند.

ورق‌های آلیاژی به چه انواعی تقسیم می‌شوند؟

حالا که درک بهتری از مفهوم آلیاژ پیدا کردیم، زمان مناسبی است که به سراغ معرفی انواع ورق آلیاژی و کاربردهای هرکدام برویم. توجه داشته باشید که ورق‌های فولادی از این دست، به انواع بسیار گسترده‌ای تقسیم می‌شود؛ همچنین این قابلیت به شکل بالقوه برای متخصصان وجود دارد که ورق‌های فلزی آلیاژی را در انواع بسیار گسترده‌ای تولید کنند. چراکه هرکدام از انواع ورق‌های آلیاژی برای پیش‌بردن یک یا چند هدف خاص تولید می‌شوند و همین مسئله باعث می‌شود که برای استفاده‌های جدید و مدرن، از ورق‌های آلیاژی جدید و به‌روز استفاده شود.

برای مثال، بهتر است که موتورهای توربو فضاپیماها یا موتورهای هواپیماهای جت را معرفی کنیم. در ساخت این محصولات، از برخی ورق‌های آلیاژی استفاده می‌شود که به شکل صددرصد اختصاصی و فقط برای پیش‌بردن چنین هدفی تولید شده‌اند و بسیار هم گران‌قیمت و کمیاب هستند. حتی می‌توانیم بگوییم که چنین ورق‌هایی به‌سادگی توسط هر تولیدکننده‌ای قابل ساخت نیستند.

با همهٔ این تفاسیر، ما در این مقاله قصد داریم صرفاً آن دسته از ورق‌های آلیاژی را معرفی کنیم که در بازار آهن‌آلات وجود دارند و در پروژه‌های صنعتی و غیرصنعتی متعددی به کار می‌روند. این ورق‌ها در مرحلهٔ اول به دو دستهٔ کلی تقسیم می‌شوند:

• ورق کم‌آلیاژ:

این ورق‌ها از ترکیب چند عنصر فلزی تولید شده‌اند و همین مسئله باعث می‌شود که در مقایسه با سایر ورق‌های آلیاژی، وزن کمتری داشته باشند. ورق‌های کم‌آلیاژ معمولاً از ترکیب چند عنصر فلزی گران‌قیمت تولید می‌شوند و هدف از ساخت آن‌ها نیز تولید یک وسیلهٔ خاص است؛ به‌عنوان‌مثال، از این ورق‌ها در ساخت انواع اتومبیل، هواپیما و حتی فضاپیما استفاده می‌شود. دانستن این نکته نیز خالی‌ازلطف نیست که ورق‌های کم‌آلیاژ معمولاً از یک عنصر پایه و چند عنصر دیگر تولید می‌شوند که عناصر غیر پایه ۱ تا ۵ درصد از کل ترکیب را تشکیل می‌دهند.

• ورق آلیاژ:

برخلاف گروه قبلی، این مدل از ورق آلیاژی از تعداد عناصر فلزی گوناگونی تولید شده که هرکدام از آن‌ها، سهم زیادی در ورق تولیدشده دارند؛ به بیان دیگر، اگر عناصر فرعی در ورق‌های کم‌آلیاژ صرفاً ۱ تا ۵ درصد از کل ورق را تشکیل می‌داد، در ورق‌های پرآلیاژ این رقم گاهی تا ۳۵ درصد هم می‌رسد. در میان ورق‌های پرآلیاژ، در ورق استیل، عناصر فلزی بیشتری استفاده شده و به سبب همین مسئله، برخی متخصصان این نوع ورق را یکی از پرآلیاژترین ورق‌های موجود در بازار می‌دانند. گفتنی است که ورق‌های استیل بر اساس میزان کروم، به سه دستهٔ کلی آستنیتی، فریتی و مارتنزیتی تقسیم می‌شود؛ ورق استیل آستنیتی از مقدار زیادی نیکل، کربن، منگنز و یا ازت ساخته شده است، ورق فریتی حدود ۱۲ الی ۲۷ درصد کروم دارد و ورق مارتنزیتی نهایتاً ۱۲ درصد کروم را در خود جای‌داده است.

حالا که این تقسیم‌بندی کلی ورق آلیاژی را آموختید، وقت آن رسیده که به سراغ بررسی انواع این محصول برویم و آن‌ها به شکل مجزا بررسی کنیم. توجه داشته باشید که ورق‌های آلیاژی معمولاً به شکل زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

• ورق‌های آلیاژی بر پایهٔ فولاد؛
• ورق‌های آلیاژی استنلس‌استیل؛
• ورق‌های آلیاژی فولاد و کربن؛
• سایر ورق‌های آلیاژی بر پایه عناصر فلزی به‌جز فولاد و کربن.

گفتنی است که هرکدام از این چهار دسته، ورق‌های آلیاژی گوناگونی را در خود جای داده‌اند که در ادامه به شکل مفصل به آن‌ها می‌پردازیم.

ورق‌های آلیاژی بر پایهٔ فولاد

فولاد یکی از شناخته‌شده‌ترین انواع آلیاژهای بر پایهٔ آهن است که پایهٔ دنیایی از محصولات و قطعات فلزی قرار می‌گیرد. فولاد به‌خودی‌خود به صدها آلیاژ گوناگون تقسیم می‌شود که هرکدام باتوجه‌به خواص مکانیکی و فنی با یکدیگر متفاوت هستند. به شکل کلی باید بگوییم که معمولاً از عناصر زیر در انواع ورق آلیاژی بر پایه فولاد استفاده می‌شود.

• منگنز:

این عنصر در درصدهای وزنی متعددی استفاده می‌شود و کاربرد اصلی آن، جلوگیری از شکنندگی آلیاژها در مقابل عنصر گوگرد است.

• سرب:

برای افزایش قابلیت‌های ماشین‌کاری آلیاژها از این عنصر استفاده می‌شود و درصد وزنی آن متناسب با کلیت آلیاژ، متفاوت است.

• آلومینیوم:

آلومینیوم به افزایش مقاومت پیر کنشی مشهور است و همین مسئله نیز باعث می‌شود که در آلیاژهای فولادی به کار برود؛ معمولاً درصد وزنی این عنصر زیر ۲ است.

• مولیبدن:

مولیبدن مقاومت کششی ورق‌های فولادی را افزایش می‌دهد و به همین دلیل حدود ۲. تا ۵. درصد از این عنصر در آلیاژهای فولادی استفاده می‌شود.

• مس:

مس ارتباط مستقیمی با مقاومت فلز در برابر خوردگی‌های شایع دارد و به همین دلیل هم در این آلیاژ قرار دارد.

• کرومیت:

این عنصر یکی دیگر از عناصری است که برای ارتقا ویژگی‌های ضدخورندگی ورق‌های فولادی استفاده می‌شود؛ جالب است بدانید که درصد وزنی این عنصر بین ۴ تا ۱۸ است.

• بورن:

این عنصر برای برطرف‌کردن سخت‌شوندگی فولاد استفاده می‌شود و میزان استفاده از آن بر اساس مؤلفه‌های گوناگونی متغیر است.

• بیسموت:

بیسموت نیز مانند سرب برای افزایش قابلیت‌های ماشین‌کاری ورق‌های فولادی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

با دردست‌داشتن این اطلاعات، به‌تنهایی می‌توانید ترکیبات ورق‌های فولادی را بررسی کنید و با مراجعه به این راهنما، خواص کلی آن را حدس بزنید.

ورق‌های فولادی پرکاربرد شامل موارد زیر می‌شود:

• ورق ST44:

این ورق باتوجه‌به میزان کربن و منگنز بالا از سایر ورق‌های فولادی متمایز می‌شود، البته نباید فراموش کنیم که این ورق از مقادیر کمتری کربن در مقایسه با سایر ورق‌های آلیاژی فولادی (مانند ST52) تشکیل شده است و همین مسئله باعث می‌شود که مقاومت کششی کمتری داشته باشد. علاوه بر این، حداقل تنش تسلیم این ورق ۲۷۵ واحد است که بازهم در مقایسه با رقیب خود، یعنی ST52 کمتر است.

گفتنی است که علاوه بر منگنز و کربن، از عناصر دیگری مانند فسفر، گوگرد، نیتروژن و مس نیز در این مدل استفاده می‌شود؛ البته نباید فراموش کنیم که درصد استفاده از سیلیسیم در این ورق و گریدهای مشابه آن صفر است.

• ورق ST52:

ورق ST52 ترکیبات مشابه بسیاری با نمونه‌ی قبلی دارد اما یک تفاوت اساسی، یعنی استفاده از عنصر سیلیسیم در این محصول، خواص مکانیکی و فنی این نوع ورق را تا حدود زیادی از مدل ST44 متمایز می‌کند. گفتنی است که استفاده از سیلیسیم در این ورق باعث می‌شود که تنش تسلیم ورق‌های ST52  در ضخامت ۱۲ میلی‌متر، ۳۵۵ و استحکام کششی برای ضخامت‌های کمتر از ۳ میلی‌متر چیزی در حدود ۵۱۰ تا ۶۸۰ بشود.

گفتنی است که از این ورق‌ها در ساخت سازه‌های بزرگ و مقاوم فلزی مانند پل‌ها و ریل‌ها استفاده می‌شود چراکه این ورق‌ها مقاومت بسیار مطلوبی در برابر بسیاری از عوامل آسیب‌زا دارند.

• ورق A283 Gr C:

این ورق نیز در واقع یکی از استانداردهای چهارگانهٔ A283 به‌حساب می‌آید که محصولی از نورد گرم است و مقاومت کششی کمتری در مقایسه با سایر گریدهای این استاندارد دارد. در این ورق آلیاژی از کربن، سیلیسیم، منگنز، فسفر، گوگرد، مس و آهن استفاده می‌شود و همین مسئله باعث می‌شود که مقاومت کششی ۲۰۵ مگاپاسکال و استحکام کششی ۳۸۰ تا ۵۱۵ مگاپاسکال برای این ورق ایجاد شود؛ این مدل از انواع ورق آلیاژی، شباهت زیادی با ورق A36 دارد.

گفتنی است که از این محصول در ساخت تیرهای انتقال الکتریسیته با ولتاژ زیاد، انواع پل‌های فلزی، دیگ‌های بخار با ابعاد متعدد، انواع کانتینر، کشتی و اتومبیل‌های سنگین و سواری استفاده می‌شود.

• ورق A36:

ورق A36 مدلی دیگر از انواع ورق آلیاژی است که شباهت‌های زیادی با گرید C از استاندارد A283  دارد؛ جالب است بدانید که این آلیاژ از کربن، سیلیسیم، فسفر، گوگرد و مس تولید شده است و نبود منگنز در آن، موجب می‌شود که تا حدودی با آلیاژ A283 متفاوت بشود.

از ورق‌های آلیاژی A36 در ساخت بسیاری از قطعات فولادی و سازه‌های فلزی استفاده می‌شود؛ گفتنی است که این آلیاژ باتوجه‌به ترکیبات خود، تا حدودی ارزان‌تر از گریدهای دیگر است، در نتیجه، بهتر است که این نکته را در زمان خرید و فروش ورق آلیاژی در ذهن داشته باشید.

ورق آلیاژی استنلس‌استیل

این ورق‌ها نیز دسته‌ای دیگر از ورق‌های فولادی هستند که باتوجه‌به عناصر ترکیبی و ویژگی‌های مکانیکی و فنی خود، از سایر محصولات فولادی متمایز می‌شوند؛ به‌عنوان نمونه، برجسته‌ترین ویژگی ورق‌های استیل ضدزنگ، مقاومت آن‌ها در برابر خوردگی و سایر عوامل آسیب‌زا است که این آلیاژها را به گزینه‌ای مناسب برای استفاده در موقعیت‌هایی حساس تبدیل می‌کند.

روش‌های گوناگونی برای بررسی انواع ورق آلیاژی استنلس‌استیل وجود دارد؛ برخی از متخصصان این محصولات را بر اساس گریدها بررسی می‌کنند و گروهی دیگر این محصولات را زیر سه دستهٔ کلی بگیر، نگیر و نسوز تقسیم‌بندی می‌نمایند. به سبب اینکه هدف از نگارش این مقاله، راهنمایی شما در زمان خرید و فروش ورق آلیاژی است، ما تلاش می‌کنیم که این محصولات را به شکل رایج بازارهای داخلی یعنی سه روش بگیر، نگیر و نسوز تقسیم کنیم و براین‌اساس، به‌پیش برویم.

در ابتدای این بحث لازم است به این نکته اشاره کنیم که رفتار مغناطیسی انواع ورق آلیاژی استیل موجب بروز چنین دسته‌بندی‌ای می‌شود؛ یعنی آن دسته از ورق‌های استیل که رفتاری مغناطیسی دارند با عنوان بگیر و آن دسته از ورق‌ها که رفتاری غیرمغناطیسی دارند، به استیل نگیر مشهور هستند.

• ورق استیل بگیر:

آن دسته از گریدهای آلیاژ استیل ضدزنگ که از مقادیر کمتری کروم ساخته شده است، به کنش و واکنش‌های مغناطیسی واکنش نشان می‌دهد یا به بیان دیگر، ویژگی‌های مغناطیسی دارد و همین مسئله موجب می‌شود که با عنوان زیرمجموعه‌ای از ورق استیل بگیر به‌حساب بیاید. علاوه بر این، جالب است بدانید که همهٔ استیل‌های مارتنزیتی و بیشتر ورق‌های استیل رسوب سخت‌شونده ویژگی‌های فرومغناطیسی دارند (یعنی بگیر هستند) و زیرمجموعهٔ این دسته به‌حساب می‌آیند.

• ورق استیل نگیر:

بر مبنای معیاری که در بخش قبلی به دست دادیم، آن دسته از ورق‌های استیل که درصد کروم کمتری دارند، رفتاری پارامغناطیسی (یا غیرمغناطیسی) خواهند داشت؛ یکی از معروف‌ترین انواع ورق آلیاژی که چنین ویژگی‌ای دارد، ورق استیل آستنیتی است که درصد کربن آن به‌مراتب کمتر از ورق‌های استیل مارتنزیتی می‌باشد.

علاوه بر این، گریدهای ۳۰۴، ۳۱۶، ۳۱۰، ۳۰۹S، ۳۱۰S و ۴۸۴۱ در زمره‌ی ورق‌های استیل نگیر به حساب می‌آیند. جالب است بدانید که کاربرد این دسته از ورق‌های استیل بسیار متنوع است؛ به عنوان نمونه، از این ورق‌ها در کارخانه‌های صنایع غذایی، صنایع دارویی و کارخانه‌های تولید لوازم آرایشی‌بهداشتی به وفور استفاده می‌شود.

• ورق استیل نسوز:

ورق استیل نسوز یکی دیگر از انواع ورق آلیاژی است که به سبب یک ویژگی منحصربه‌فرد در میان اهل صنعت بسیار محبوب است؛ این ورق مقاومت به‌مراتب بالایی در برابر حرارت دارد و همین مسئله باعث می‌شود که با نام ورق استیل نسوز نامیده شود. ورق استیل نسوز در گریدهای گوناگونی مانند ۴۷۲۴، ۴۷۴۲، ۴۷۶۲، ۴۸۲۸، ۴۸۴۱ و ۴۸۴۵ به بازار عرضه می‌شود و عمدتاً در موقعیت‌هایی استفاده می‌شود که با حرارت‌های بالا سروکار دارند.

ورق‌های آلیاژی فولاد و کربن

گروه دیگری از انواع ورق آلیاژی باتوجه‌به اینکه از مقادیر زیادی کربن تولید شده‌اند، با عنوان ورق فولادی کربنی شناخته می‌شوند؛ پس یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های ورق فولادی کربنی، این مسئله است که از مقادیر زیادی کربن در ساخت این ورق‌ها استفاده شده باشد. البته نباید تصور کنیم که هر ورق فولادی که در ساخت آن کربن به کار رفته، زیرمجموعهٔ این دسته قرار می‌گیرد، چراکه دو قانون دیگر برای تعیین ورق‌های آلیاژی فولادی کربنی وجود دارد.

• حداقل ۰.۰۴ درصد مس در این ورق‌ها به کار رفته باشد؛
• حداکثر ۱.۶۵ درصد منگنز و ۰.۶ درصد سیلیسیم و مس در این ورق‌ها استفاده شده باشد.

پس در زمان خرید و فروش ورق آلیاژی توجه داشته باشید که ورق فولادی کربنی حتماً باید علاوه بر مقادیر زیاد کربن، این دو ویژگی را هم داشته باشد.

گفتنی است که ورق فولادی کربنی به انواع گوناگونی تقسیم می‌شود و یکی از مشهورترین این مدل‌ها، ورق ضد سایش است که در این بخش به معرفی آن می‌پردازیم.

• ورق ضد سایش:

ورق هاردوکس یا ضد سایش، نوعی از ورق‌های با کربن زیاد است که مقاومت و استحکام بالایی در برابر آسیب‌های فیزیکی خارجی دارد. جالب است بدانید که میزان مقاومت این محصول در برابر آسیب‌های فیزیکی رابطهٔ مستقیمی با میزان کربن آن‌ها دارد و هرچقدر که میزان کربن بیشتر باشد، مقاومت آن‌ها بیشتر است. البته فراموش نکنید که به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانیم بدون نظر کارشناسان از مقادیر زیادی کربن در این نوع ورق‌ها استفاده کنیم، بلکه باید میزان کربن را با سایر عناصر بسنجیم و به نسبت عناصر فلزی دیگر، از این عنصر هم استفاده کنیم.

شایان توجه است که یکی از برجسته‌ترین کاربردهای ورق ضد سایش در ساخت بدنهٔ خودروها و وسایل نقلیه است و علت اساسی این مسئله هم، مقاومت بالای این ورق‌ها در مقابل وزن کم آن‌هاست.

ورق‌های آلیاژی با عناصر پایه غیر از فولاد

در سه بخش قبلی تلاش کردیم تا اطلاعات جامعی از انواع ورق فولادی آلیاژی به دست دهیم که در جای‌جای پروژه‌های خُرد و کلان به کار می‌روند؛ در این میان، نباید فراموش کنیم که بخش قابل‌توجهی از ورق‌های آلیاژی موجود در بازار نیز شامل آن دسته از ورق‌ها می‌شود که بر اساس عناصر پایهٔ به‌جز فولاد ساخته شده‌اند. لازم است که بخشی از این مقاله را نیز به این عناصر اختصاص دهیم، چراکه در زمان خرید و فروش ورق آلیاژی مطمئناً به این محصولات هم برخواهیم خورد.

این محصولات شامل موارد زیر می‌شوند:

• ورق‌های بر پایه‌ آلومینیوم؛
• ورق‌های بر پایه وانادیوم؛
• ورق‌های بر پایه تنگستن؛
• ورق‌های بر پایه تیتانیوم؛
• ورق‌های بر پایه سیلیکون؛
• ورق‌های بر پایه نیکل؛
• ورق‌های بر پایه مولیبدن؛
• ورق‌های بر پایه مس؛
• ورق‌های بر پایه کبالت؛
• ورق‌های بر پایه کروم.
  آدرس سایت : www.fooladsell.com

ورق آلیاژی ST52

ورق‌های فولادی بر اساس ترکیبات شیمیایی، خواص مکانیکی و ویژگی‌های فنی، به انواع گوناگونی تقسیم می‌شوند؛ یکی از این مدل‌ها، ورق آلیاژی ST52 است که جزو محصولات کم‌آلیاژ کربنی به‌حساب می‌آید. باتوجه‌به اینکه در ساخت این محصول، از عناصر شیمیایی کمتری استفاده شده، خواص گوناگونی در محصول نهایی ایجاد شده است که آن را از بازهٔ وسیعی از فراورده‌های فولادی متمایز می‌کند. در این مقاله تلاش می‌کنیم تا ابتدا به پرسش “ورق آلیاژی ST52 چیست” پاسخ دهیم و پس از آن، به معرفی کاربردها، مزیت‌ها و تفاوت‌های این مدل با سایر رقبای آن بپردازیم.

ورق آلیاژی ST52 چیست؟

ورق آلیاژی ST52 یکی از انواع ورق‌های گرم به‌حساب می‌آید که باتوجه‌به ترکیبات شیمیایی منحصربه‌فرد، دارای ویژگی‌های مکانیکی و ترمودینامیک خاصی شده است. این محصول با استاندارد بین‌المللی DIN17006 کشور آلمان تولید و عرضه می‌شود. گفتنی است که این آلیاژ به سبب اینکه از عناصر شیمیایی خاصی (منگنز و سیلیسیم) تولید شده و به‌عمد، درصد کربن موجود در آن کاهش پیدا کرده، قابلیت‌های استحکامی و ارتجاعی بسیار مطلوبی در مقایسه با سایر رقبای خود دارد.

لازم به ذکر است که این محصول در میان اهل صنعت با عناوین دیگری مانند “فولاد منگنز کم‌کربن” و “ورق سیاه کم‌کربن” نیز شناخته می‌شود. همچنین خالی‌ازلطف نیست اگر بدانید که عددهایی که پس از حروف لاتین ST قرار می‌گیرند، بیانگر استحکام کششی و نقطهٔ تسلیم نهایی این فولاد هستند.

این آلیاژ با نام علمی کامل ST52 3N شناخته می‌شود؛ عدد ۳ یعنی این محصول سومین گرید از گریدهای سه‌گانهٔ سری ST است. افزون بر این، این عدد نشان‌دهندهٔ بالاترین کیفیت و کاربرد در میان گریدهای این سری است.

نکتهٔ دیگری که در زمان بررسی ST52 جلب‌توجه می‌کند، مقادیر کمِ کربن در این آلیاژ است. کربن یک عنصر شیمیایی مهم است که موجب افزایش سختی (Hardness) در فلزات می‌شود؛ سختی در علم مواد به معنای مقاومت ماده در برابر شکستگی است. نکته اینجاست که با افزایش کربن در آلیاژ، محصول نهایی در عین داشتن سختی زیاد، ترد و شکننده می‌شود و از طرف دیگر، در صورت کاهش کربن در محصولات فولادی، آن محصولات مقاومت و استحکام فیزیکی بیشتری پیدا می‌کنند. در نتیجه، این ورق به دلیل دارابودن صرفا ۰.۲۴ درصد کربن، مقاومت فیزیکی بسیار مطلوبی در برابر آسیب‌های فیزیکی دارد.

ترکیبات شیمیایی ورق آلیاژی ST52 چیست؟

علاوه بر کربن، عناصر شیمیایی دیگری هم در این آلیاژ به کار رفته است که در نهایت، این آلیاژ را از سایر متریال‌ها مجزا می‌کند و ویژگی‌های خاصی به آن می‌دهد. در ادامه، تک‌تک عناصر تشکیل‌دهندهٔ این محصول را به همراه علت استفادهٔ آن‌ها، بیان می‌کنیم.

• ۰۲۴ درصد فسفر:

با افزودن این عنصر شیمیایی به ورق‌های فولادی، قابلیت‌های ماشین‌کاری آن‌ها را افزایش می‌دهیم و براده‌برداری آن‌ها را بیشتر می‌کنیم؛ علاوه بر این‌ها، فسفر موجب افزایش مقاومت آهن‌آلات در زمان حرارت‌دیدگی هم می‌شود.

• ۰۴۵ درصد گوگرد:

این عنصر شیمیایی نیز موجب افزایش قابلیت‌های ماشین‌کاری محصولات فولادی می‌شود، به همین دلیل در کنار فسفر در آلیاژ ST52 به کار می‌رود، چراکه خواص ماشین‌کاری یکی از برجسته‌ترین عوامل برای انتخاب یک ورق فولادی هستند. گفتنی است که گوگرد بر خلاف برخی دیگر از عنصرها، ارتباط با افزایش مقاومت کششی ورق‌های فولادی ندارد.

• ۵۵ درصد سیلیسیم:

در بخش قبلی به این مسئله اشاره کردیم که ورق آلیاژی ST52 بر خلاف دو آلیاژ ST33 و ST44، دارای خواص ارتجاعی است؛ جالب است بدانید که این خواص، انعکاسی از حضور عنصر سیلیسیم در آلیاژ این محصول هستند. البته سیلیسیم افزون بر این، موجب ارتقای استحکام تسلیم این آلیاژ هم می‌شود.

• ۲۴ درصد کربن:

چندین دلیل برای استفادهٔ زیاد از کربن در آلیاژهای فولادی وجود دارد اما درعین‌حال، کم کردن میزان کربن در آلیاژها، بسیاری از خواص فولادهای نهایی را افزایش می‌دهد. در این مورد، با کاهش کربن در متریال این ورق، قابلیت‌های جوش‌پذیری و ماشین‌کاری آن، به شکل چشمگیری افزایش پیدا می‌کند.

• ۶ درصد منگنز:

خواص منگنز از جهات گوناگونی شبیه به کربن و نیکل است و استفاده از آن باعث کاهش نیاز به استفاده از این دو عنصر می‌شود و با در نظر داشتن اینکه قیمت منگنز کمتر از آن‌هاست، کاهش قیمتی چشمگیر در محصول نهایی به وجود می‌آید. این عنصر شیمیایی پرکاربرد موجب بیشتر شدن سختی‌پذیری، استحکام نهایی و نقطهٔ تسلیم فولاد می‌شود و ارتباط مستقیمی با افزایش سختی آن دارد.

ویژگی‌های مکانیکی ورق آلیاژی ST52 چیست؟

پیش از بررسی ویژگی‌های مکانیکی این آلیاژ، باید به این مسئله اشاره کنیم که خواص محصولات فولادی، ارتباط مستقیمی با ترکیبات شیمیایی آن‌ها دارد؛ همان‌طور که در بخش قبلی هم در حاشیهٔ معرفی عناصر شیمیایی، به برخی از کاربردهای این ترکیبات مهم پرداختیم، هرکدام از عنصرهایی که در متریال محصولات فولادی به کار می‌روند، پایدارکننده، افزایش‌دهنده و یا کاهش‌دهندهٔ یک مزیت مکانیکی خاص در این محصولات هستند. به سبب همین مسئله، بررسی دقیق عناصر شیمیایی ورق‌های آلیاژی، ارتباط مستقیمی با درک ویژگی‌های فنی و ترمودینامیک آن‌ها دارد.

ویژگی‌های مکانیکی ورق آلیاژی ST52 به شرح زیر است:

• دمای سخت‌شدگی فلز بین ۸۶۰ تا ۸۹۰ درجهٔ سانتی‌گراد است؛
• دمای تمپرینگ فلز بین ۸۶۰ تا ۸۹۰ درجهٔ سانتی‌گراد است؛
• دمای فورجینگ فلز بین ۸۵۰ تا ۱۰۵۰ درجهٔ سانتی‌گراد است؛
• درصد الانگیشن (یعنی ازدیاد طول شکست) فلز ۲۲ واحد است؛
• ضریب الاستیسیته فلز برابر با ۲۱۰ واحد است؛
• استحکام کششی فلز بین ۴۹۰ تا ۶۳۰ مگاپاسکال است؛
• استحکام تسلیم آن بین ۳۱۵ تا ۳۵۵ مگاپاسکال است؛
• چگالی فلز ۸ واحد است.

ابعاد ورق آلیاژی ST52 چیست؟

این محصول به دو شکل کلی شیت فُرم و رول فُرم به بازار عرضه می‌شود و ضخامت کلی آن بین ۸ تا ۱۵۰ میلی‌متر متغیر است. فولادهای آلیاژی این گرید در هر دو شکل شیت و رول فرم، دارای عرضی در حدود ۱۱۰۰ تا ۴۵۰۰ میلی‌متر هستند. همچنین گفتنی است که مدل‌های شیت فُرم این محصول با طول ۲۵۰۰ تا ۴۵۰۰۰ هزار میلی‌متر به بازار عرضه می‌شود.

ورق آلیاژی ST52 چه کاربردهایی دارد؟

در بخش قبلی به شکل مفصل بیان کردیم که کاربرد فراورده‌های فولادی تابعی از عناصر شیمیایی موجود در آن‌ها و خواص مکانیکی این محصولات است؛ در این مورد نیز، با اینکه این ورق مقاومت کششی مطلوبی دارد و قابلیت‌های ارتجاعی آن نیز چشمگیر است، در بخش عظیمی از پروژه‌های صنعتی کوچک و بزرگ به کار گرفته می‌شود.

ورق آلیاژی ST52 معمولا در موارد زیر به کار می‌رود:

پروژه‌های دارای جوشکاری زیاد

به دلیل اینکه از میزان کمی کربن در ساخت این ورق استفاده شده است، محصول نهایی انتخابی مناسب برای پروژه‌هایی است که نیاز به جوشکاری زیادی دارند؛ این محصول واکنش مثبتی به انواع جوشکاری و عملیات‌های حرارتی نشان می‌دهد و همین مسئله موجب می‌شود که در پروژه‌هایی مانند تولید پلت، انواع توربین‌های بادی، سازه‌های زیرزمینی و دریایی و تجهیزات فلزی دیگر از این ورق استفادهٔ زیادی بشود.

پروژه‌های دارای ماشین‌کاری

عناصر گوناگونی در ساخت ورق ST52 به کار رفته که در نهایت، این محصول را به گزینه‌ای ایده‌آل برای انجام انواع ماشین‌کاری، خمش و شکل‌دهی تبدیل می‌کند. به سبب همین مسئله، امکان ساخت قطعات و مقاطع فولادی گوناگون از این ورق ایجاد می‌شود.

موقعیت‌های پرتنش

وجود مقادیر زیادی سیلیسیم و منگنز در این آلیاژ باعث می‌شود که استحکام کششی ورق ST52 در حالت کمینه به بیش از ۵۰۰ مگاپاسکال برسد؛ این مؤلفه نشان‌دهندهٔ مقاومت بالای این محصول در برابر آسیب‌های فیزیکی و عوامل ساینده است. همین نکته باعث می‌شود که از این آلیاژ در موقعیت‌هایی که تنش فیزیکی زیادی دارند، استفاده بشود.

پروژه‌های ساختمانی

یک قاعدهٔ کلی برای استفاده از مقاطع فولادی در ساختمان‌ها وجود دارد: پیمانکاران ترجیح می‌دهند از آن دسته از ورق‌ها و فراورده‌های فولادی در پروژه‌های ساختمانی استفاده کنند که وزن کمتر و استحکام بیشتری دارند. با این حساب، از آلیاژ ST52 در ساخت‌وساز نیز استفاده‌ی زیادی می‌شود، چراکه این محصول در مقایسه با آلیاژ ST37 استحکام بیشتری دارد و از جهت وزنی، تقریبا با این مدل برابر است.

آلیاژ ST52 چه تفاوت‌هایی با آلیاژ ST37 دارد؟

در قسمت‌های قبلی این مقاله، به شکل جسته‌گریخته به برخی از تفاوت‌های تعیین‌کننده در میان این دو آلیاژ اشاره کردیم؛ بااین‌حال، لازم است که در یک بخش مجزا، عمدهٔ تفاوت‌های این دو ورق فولادی را برشماریم تا در زمان استفاده از این محصولات، بدانید که دقیقاً باید از کدام‌یک از این محصولات استفاده کنید.

پیش از هر چیزی، باید به این مسئله اشاره کنیم که گریدهای ST37 و ST52 از جهات گوناگونی مانند نوع نورد، میزان کربن موجود در آن‌ها و کاربردهای عمومی، شباهت‌های زیادی با یکدیگر دارند اما وجود برخی تفاوت‌ها، باعث می‌شود که آهن‌آلات تولیدشده با این دو متریال، تا حدودی از هم متمایز بشوند.

ورق ST52 در مقایسه با آلیاژ ST37 مقاومت کششی بیشتر، وزن کمتر و استحکام کلی بالاتری دارد؛ از طرف دیگر، ST37 قابلیت‌های جوشکاری و شکل‌پذیری بیشتری به محصولات فولادی می‌دهد. با این حساب، جالب است بدانید که در بیشتر پروژه‌های ساختمانی از محصولات تولیده‌شده با متریال ST37 استفاده می‌شود، چراکه در بسیاری از موقعیت‌ها لازم است که ورق به شکل‌های گوناگونی در بیاید. البته این نکته را هم نباید فراموش کنیم که در برخی از پروژه‌های ساختمانی، از ورق ST52 نیز استفاده می‌شود، چراکه این محصول برخلاف ویژگی‌های مربوط به جوش‌پذیری، وزن کلی سازه را کاهش می‌دهد و استحکام آن را بالا می‌برد.

سخن پایانی

ورق آلیاژی ST52 با نام کامل ST52 3N یکی از پرکاربردترین و مستحکم‌ترین محصولات نورد گرم به‌حساب می‌آید که با ترکیب عناصری مانند کربن، سیلیسیم، منگنز، فسفر و گوگرد تولید شده است. این متریال گزینه‌ای مناسب برای عملیات‌های حرارتی، جوشکاری به فولادهای دیگر، موقعیت‌های پرتنش فیزیکی و پروژه‌های ساخت‌وساز است.

در پایان این مقاله، خالی‌ازلطف نیست اگر یکی از فروشندگان پرتوان ورق‎های آلیاژی را به شما معرفی بکنیم؛ فولادسل برند تجاری شرکت پتروسازهٔ ساحل است که سال‌هاست در زمینهٔ فروش محصولات فولادی فعال است. این شرکت علاوه بر فراورده‌های فلزی گوناگون، سبد خرید کاملی هم از انواع ورق‌های ST52 در ابعاد و ضخامت‌های گوناگون تهیه کرده است. برای بررسی آخرین قیمت‌های این مجموعه، بر روی لینک “قیمت آنلاین ورق ST52” کلیک کنید.
آدرس سایت :www.fooladsell.com

ورق آلیاژی A516

ورق آلیاژی A516 یکی از انواع ورق‌های فولادی ترکیبی است که از کنار هم قراردادن عناصر شیمیایی گوناگونی مانند منگنز، کروم، نیکل و کربن تولید شده است؛ این ورق باتوجه‌به ویژگی‌های مکانیکی، ترمودینامیکی و فیزیکی خود، در موقعیت‌های گوناگونی به کار گرفته می‌شود و کاربردهای مختص به خود را دارد. ما در این مقاله، تلاش می‌کنیم تا پاسخی مختصر اما کامل برای پرسش “ورق آلیاژی A516 چیست” به دست دهیم و پس از آن، به سراغ بررسی کاربردها، مزیت‌ها و انواع این محصول برویم.

ورق آلیاژی A516 چیست؟

ورق A516 یک نوع ورق فولادی است که علاوه بر عناصر شیمیایی رایج در ورق‌های فولادی، ترکیبات دیگری را هم در آلیاژ خود جای داده است. خالی‌ازلطف نیست اگر بدانید که ورق‌های آلیاژی به آن دسته از ورق‌های فلزی گفته می‌شود که برای ارتقای خواص مکانیکی با عناصر شیمیایی گوناگونی ترکیب شده‌اند؛ این عناصر شیمیایی، موجب افزایش مقاومت این ورق‌ها در مقابل عوامل خورنده، ارتقای دامنهٔ جوش‌پذیری آن‌ها و افزایش استحکام فیزیکی ورق‌های فولادی می‌شود.

ورق A516 یکی از این ورق‌های فولادی است که با ترکیب عناصر شیمیایی گوناگونی تولید شده است؛ نام‌گذاری و ترکیب شیمیایی این ورق، مطابق با استاندارد ATSM کشور آمریکا است و با نام PVQ516 نیز شناخته می‌شود. این ورق در واقع یک نوع ورق تولیدشده در نورد گرم است که خواص ورق‌های نورد گرم را هم با خود همراه کرده است.

ترکیبات شیمیایی ورق آلیاژی A516 چیست؟

ورق‌های فولادی باتوجه‌به اینکه از چه تعداد عنصر شیمیایی تولید شده‌اند و این عنصرها چند درصد از کل آلیاژ را تشکیل می‌دهند، به دو مدل آلیاژ و کم‌آلیاژ تقسیم می‌شوند؛ محصولی که ما در حال بررسی آن هستیم، از جمله ورق‌های پرآلیاژ فولادی به‌حساب می‌آید و نکته اینجاست که هرکدام از این آلیاژها دقیقاً برای پیش‌بردن هدف خاصی به کار گرفته شده‌اند؛ در ادامه، ترکیبات مهم این آلیاژ را معرفی می‌کنیم و پس از آن، علت به‌کارگیری این ترکیبات را بیان می‌نماییم.

نکته‌ای که در این بخش باید مدنظر قرار دهید، این مسئله است که آلیاژ A516 به چهار گرید کلی تقسیم می‌شود؛ این چهار گرید، در میزان استفاده از این ترکیبات مقداری با یکدیگر متفاوت هستند. در این بخش، صرفاً عناصر کلی تشکیل‌دهندهٔ این گریدها را بررسی می‌کنیم و در بخش‌های بعدی، جزئیات هرکدام را بیان خواهیم کرد.

• کربن:

کربن ارتباط مستقیمی با میزان سختی ورق آلیاژی A516 دارد؛ هرچقدر که درصد بیشتری از این عنصر در آلیاژهای فولادی به کار برود، سختی آن‌ها بیشتر خواهد شد. البته این نکته را هم نباید فراموش کنیم که کربن از طرف افزایش‌دهندهٔ سختی است اما از طرف دیگر، موجب شکننده‌شدن و طردشدن ورق‌های فولادی می‌شود.

• منگنز:

منگنز باعث می‌شود که سرعت خنک شدن قطعات تولیدشده با این ترکیب، کاهش پیدا کند. علاوه بر این، این عنصر شیمیایی افزایش تنش تسلیم و سختی‌پذیری آلیاژ A516 می‌شود. گفتنی است که عنصر منگنز موجب بهبود خصوصیات جوش‌پذیر و فرم دهی فولاد نیز می‌شود و تأثیرات چشم‌گیری هم در جلوگیری از ترکیب آهن با عنصر گوگرد دارد.

• کروم:

کروم به شکل اختصاصی برای افزایش مقاومت ورق آلیاژی A516 در برابر عوامل خورنده و آسیب‌های محیطی می‌شود. توجه داشته باشید که این عنصر شیمیایی، موجب بروز رفتار مغناطیسی در فلزات نیز می‌شود و به همین دلیل، در اندازه‌های معین و محدودی استفاده می‌شود.

• مولیبدن:

مولیبدن یکی از انواع عناصر فلزی است که قیمتی بسیار بیشتر از سایر عناصر این لیست دارد؛ به سبب همین مسئله استفاده زیاد از این عنصر، قیمت ورق A516 را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد. گفتنی است که مولیبدن برای افزایش ویژگی‌های مکانیکی آلیاژ به آن افزوده می‌شود.

• نیکل:

نیکل مانند مولیبدن عنصری گران‌قیمت است و علاوه بر بهبود خواص مکانیکی، مزیت‌هایی شبیه به منگنز دارد؛ همین مسئله باعث می‌شود که در برخی موارد، به‌جای این عنصر از منگنز استفاده کنند تا قیمت پایانی محصول کاهش پیدا کند.

کاربردهای ورق آلیاژی A516 چیست؟

هرچند که در بخشی بعدی به معرفی کاربردهای هرکدام از چهار گرید آلیاژی A516 خواهیم پرداخت، در این قسمت تلاش می‌کنیم تا برخی از برجسته‌ترین و عمومی‌ترین کاربردهای این ورق‌ها را بررسی و معرفی کنیم.

لازم به ذکر است که این ورق‌ها باتوجه‌به عناصر تشکیل‌دهنده و خواص مکانیکی و ترمودینامیک منحصربه‌فرد، در پروژه‌های زیرسازی، ساختمان و صنعتی خاصی به کار گرفته می‌شوند؛ مواردی که در ادامه بیان می‌کنیم، بخشی از این کاربردها هستند.

• تولید انواع مخازن نگهداری و انتقال گاز؛
• در ساخت تجهیزات و سیستم‌های مرتبط با انرژی؛
• ساخت انواع اتصالات و مبدل‌های انرژی و حرارتی زیر فشار؛
• در ساخت انواع مخزن‌های انتقال و نگهداری به شکل کروی.

ورق آلیاژی A516 در چه ابعادی تولید می‌شود؟

ورق A516 به دو شکل کلی شیت فُرم (برش‌خورده) و رول فُرم (کلاف‌های ورق) به بازار عرضه می‌شود؛ در مدل‌های شیت فرم، طول، عرض و ضخامت ورق از طرف تولیدکننده مشخص می‌شوند و در مدل‌های رول فرم، معمولاً ضخامت و عرض این ورق‌ها مدنظر هستند.

گفتنی است که سه گرید GR60، GR65 و GR70 معمولا تا ضخامت ۲۰۵ میلی‌متر و گرید GR50 تا ضخامت ۳۰۵ میلی‌متر تولید می‌شود؛ علاوه بر این، طول و عرض این ورق‌ها، بنا به تشخیص و توانایی تولیدکننده، در اندازه‌های گوناگونی ساخته می‌شود.

ورق آلیاژی A516 به چه انواعی تقسیم می‌شود؟

در بخش قبلی تلاش کردیم تا عناصر اصلی تشکیل‌دهندهٔ آلیاژ A516 را از نظر بگذرانیم. جالب است بدانید باتوجه‌به اینکه این عناصر با چه کمیتی در این آلیاژ به کار رفته باشند، این آلیاژ به چهار زیرگروه اصلی تقسیم می‌شود. هرکدام از گریدهای چهارگانهٔ ورق A516، ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند و در بخش خاصی از صنعت به کار گرفته می‌شوند؛ به همین دلیل، لازم است که به شکل دقیق ترکیبات هرکدام را بررسی کنیم تا در صورت لزوم، بتوانیم موردنیاز را به شکل دقیق انتخاب کنیم.

در ادامه علاوه بر معرفی هرکدام از گریدهای آلیاژی A516، خواص مکانیکی و کاربردهای این رده‌ها را هم معرفی می‌کنیم.

ورق A516 GR55

آلیاژ A516 GR55 از عناصر شیمیایی زیر ترکیب شده است:

• گوگرد حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• فسفر حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• سیلیسیم از ۰.۱۳ تا ۰.۴۵ درصد؛
• کربن کمتر از ۱ درصد.

این چهار آلیاژ اصلی‌ترین عناصر تشکیل‌دهندهٔ گرید ۵۵ هستند. جالب اینجاست که این در میزان گوگرد، فسفر و سیلیسیم با سایر گریدهای سری A516 برابر است و صرفا میزان کربن این آلیاژها هستند که تعیین‌کننده و تمایزدهنده‌ی این گریدهای چهارگانه هستند.

گرید A516 GR55 دارای ویژگی‌های مکانیکی زیر است:

• مقاومت کششی بین ۳۸۰ تا ۵۱۵ مگاپاسکال
• مقاومت تسلیمی ۲۰۵ مگاپاسکال (حداقل)

گفتنی است که ضخامت این ورق‌ها معمولاً بین ۶ تا ۳۰۰ میلی‌متر متغیر است، عرض آن‌ها عموماً در ۱۵۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌متر و طول آن‌ها نیز از ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ میلی‌متر قابل‌تغییر است.

ورق‌های تولیدشده در گرید A516GR55 معمولا برای تولید انواع مخازن نگه‌دارنده و انتقال‌دهنده زیر فشار زیاد تولید می‌شوند.

ورق A516 GR60

ورق‌های این گرید معمولاً با ترکیب‌های شیمیایی زیر تولید و عرضه می‌شوند:

• گوگرد حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• فسفر حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• سیلیسیم از ۰.۱۳ تا ۰.۴۵ درصد؛
• کربن بین ۰.۸۵ تا ۱.۲۰ درصد.

این ورق دارای ویژگی‌های مکانیکی زیر است:

• مقاومت کششی بین ۴۱۴ تا ۵۵۰ مگاپاسکال
• نقطهٔ تسلیم ۲۲۰ مگاپاسکال (حداقل)

این ورق‌ها معمولاً برای مصارفی مانند ساخت انواع شیرآلات فولادی مقاوم، تولید انواع دیگ‌های حرارتی صنعتی و کلان و مخازن و کندانسورها به کار گرفته می‌شوند. گفتنی است که این گرید از سری A516، شباهت‌های زیادی با گرید ۵۵ دارد اما برخی تفاوت‌ها در میزان مس، مولیبدن، تیتانیوم، نیوبیوم و کروم، موجب تفاوت این دو ردهٔ آلیاژی می‌شود.

ورق A516 GR65

ورق‌های تولیدشده با این آلیاژ، دارای عناصر شیمیایی زیر هستند:

• گوگرد حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• فسفر حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• سیلیسیم از ۰.۱۳ تا ۰.۴۵ درصد؛
• کربن موجود در این آلیاژ متناسب با ضخامت آن، متغیر است اما به‌طورکلی، متغیری بین ۰.۶ تا ۰.۹ درصد است.

ویژگی‌های مکانیکی ورق‌های آلیاژی گرید A516 GR65 به شرح زیر هستند:

• مقاومت کششی بین ۴۵۰ تا ۵۸۶ مگاپاسکال
• نقطهٔ تسلیم ۲۶۲ مگاپاسکال (حداقل)

این دسته از ورق‌های فولادی، بازهٔ کاربرد متنوعی در مقایسه با گریدهای دیگر دارند؛ نیروگاه‌های تولید الکتریسیته، صنایع وابسته به پتروشیمی، صنایع تولید محصولات دارویی و لوازم آرایشی بهداشتی و شرکت‌های فرآوری گاز، برجسته‌ترین موقعیت‌ها برای استفاده از ورق‌های آلیاژی A516 GR65 هستند.

ورق A516 GR70

این ورق آلیاژی با عنوان ورق آتش‌خوار نیز نامیده می‌شود؛ ترکیبات شیمیایی گرید A516 GR70 به شکل دقیق، شامل موارد زیر می‌شود:

• گوگرد حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• فسفر حداکثر تا ۰.۰۳۵ درصد؛
• سیلیسیم از ۰.۱۳ تا ۰.۴۵ درصد؛
• کربن کمتر از یک درصد.

خواص مکانیکی ورق آلیاژی A516 گرید ۷۰، به شرح زیر است:

• مقاومت کششی بین ۴۸۲ تا ۶۲۰ مگاپاسکال
• نقطهٔ تسلیم ۲۶۰ مگاپاسکال (حداقل)

ورق‌های فولادی تولیدشده با این گرید آلیاژی، در پروژه‌های ساخت پل‌های فلزی، سازه‌های فولادی، تولید انواع قطعات اتومبیل‌های سواری و سنگین، کانتینرها و دکل‌های برقی به کار گرفته می‌شوند. لازم به ذکر است که این موارد، تنها بخشی از کاربردهای ورق A516 گرید ۷۰ هستند.

سخن پایانی

ورق آلیاژی A516 یک نوع ورق فولادی است که از عناصر شیمیایی‌ای مانند منگنز، فسفر، کروم، کربن و نیکل تشکیل شده است. این ورق فولادی در چهار گرید آلیاژی ۵۵، ۶۰، ۶۵ و ۷۰ تولید می‌شود و هرکدام از این گریدها علاوه بر خواص مکانیکی، فیزیکی و ترمودینامیک متفاوت، دارای یک خصوصیت مشترک هستند و آن، مقاومت در برابر حرارت‌های زیاد است.

حالا که به بخش پایانی این مقاله رسیده‌ایم، خالی‌ازلطف نیست اگر یکی از برجسته‌ترین واردکنندگان و عرضه‌کنندگان ورق‌های فولادی را به شما معرفی کنیم. مجموعهٔ معتبر و باتجربهٔ فولادسل، یکی از فروشگاه‌های مطمئن محصولات فولادی به‌حساب می‌آید که به شکل تخصصی به واردات و فروش ورق‌های آلیاژی نیز می‌پردازد. برای بررسی آخرین قیمت‌ها و سبد فروشگاهی این مجموعه، بر روی لینک “قیمت ورق آلیاژی” ضربه بزنید.
آدرس سایت :www.fooladsell.com

ورق آلیاژی A537

هر یک از انواع ورق‌های فولادی با استفاده از عناصر شیمیایی خاصی تولید می‌شوند تا برای هدف خاصی به کار بروند و پروژهٔ به‌خصوصی را به‌پیش ببرند. ورق آلیاژی A537 یکی از این ورق‌هاست که بر مبنای ویژگی‌های فنی و مکانیکی خود، گزینه‌ای مناسب برای استفاده در تولید انواع مخازن تحت‌فشار و بویلرهای کوچک و بزرگ است؛ این محصول در سه کلاس ۱، ۲ و ۳ به بازار عرضه می‌شود و علاوه بر تولیدکنندگان خارجی، چندین تولیدکنندهٔ داخلی پرتوان هم دارد.

صفحه‌ای که در پیش روی شما قرار گرفته، مرجعی مناسب برای دریافت آخرین قیمت ورق آلیاژی A537 است. علاوه بر این، با اسکرول‌کردن این صفحه می‌توانید به مقاله‌ای دسترسی پیدا کنید که بررسی و معرفی ورق فولادی A537 را در مرکز توجه خود قرار داده است؛ اطلاعات این مطلب به شما کمک می‌کنند تا با نگاه بازتری به سمت خرید این دسته از ورق‌های فولادی بروید و در نهایت، کالای موردنیاز خود را به‌سادگی بیابید.

ورق آلیاژی A537 چیست؟

محصولی که قصد معرفی آن را داریم، یکی از انواع ورق‌های فولادی آلیاژی به‌حساب می‌آید، یعنی ورقی است که با ترکیب چندین عنصر شیمیایی متفاوت تولید می‌شود و در نهایت، با خواص و ویژگی‌های خاصی به بازار عرضه می‌شود. ورق آلیاژی A537 محصولی از نورد گرم است و با طی‌کردن عملیات‌های حرارتی بالای ۱ هزار درجهٔ سانتی‌گراد ساخته می‌شود؛ نام این محصول برگرفته از استاندارد ASTM است و مانند سری A516، در رده‌ی ورق‌های سیاه قرار می‌گیرد.

در ادامهٔ معرفی این ورق باید بگوییم که این محصول از جمله ورق‌هایی است که تنش‌های حرارتی‌شان با عملیات‌های حرارتی از بین رفته است و در نهایت، به یک محصول ایده‌آل برای اهداف صنعتی خاصی تبدیل شده است؛ سه کلاس کلی برای این محصول وجود دارد که ازاین‌بین، کلاس ۲ و ۳ از عملیات کوئنچ نیز عبور کرده‌اند و دارای کیفیت بالایی هستند. گفتنی است که کلاس یک هم با روش‌های مخصوصی نرمالایز شده است.

ترکیبات شیمیایی

بهترین راه برای شناخت کاربردها و ویژگی‌های فنی ورق‌های آلیاژی مراجعه به جدول‌هایی است که عناصر شیمیایی این محصولات را در خود جای داده‌اند؛ بررسی این عنصرها به ما کمک می‌کند تا ابعاد گوناگون ویژگی‌های فنی و مکانیکی این ورق‌ها را بشناسیم و پس از آن، کاربردهایشان را هم حدس بزنیم؛ به‌عنوان نمونه، با بررسی میزان کربن این ورق می‌توانیم حدس بزنیم که محصول موردبحث ما انعطاف بالایی دارد و از جهت خاصیت‌های جوشکاری نیز گزینه‌ای مطلوب است.

جزئیات عناصر شیمیایی این ورق به شرح زیر است:

• حداکثر ۰.۲۵ درصد کربن؛
• از ۰.۷۰ تا ۱.۶۰ درصد منگنز؛
• از ۰.۱۵ تا ۰.۵۰ درصد سیلیکون؛
• ۳۵ درصد روی؛
• ۲۵ درصد کروم؛
• ۲۵ درصد نیکل؛
• ۰۸ درصد مولیبدن.

براین‌اساس می‌توانیم به این نتیجه برسیم که قیمت ورق آلیاژی A537 در مقایسه با ورق‌های استیل به‌مراتب کمتر است، چراکه مقادیر کروم، مولیبدن و کربن که عناصر گران‌بها به‌حساب می‌آیند، در این محصول بسیار کم است.

ویژگی‌های مکانیکی

حالا که با جزئیات ترکیبات شیمیایی ورق آلیاژی A537 آشنا شدیم، باید اطلاعاتی هم دربارهٔ خواص مکانیکی این محصول به دست دهیم. توجه داشته باشید که محصول موردبحث ما مانند سایر ورق‌های فولادی در هر ضخامت یا ابعادی، دارای خواص و ویژگی‌های مکانیکی متفاوتی است؛ در نتیجه به شکل دقیق و ثابت نمی‌توانیم این دو مؤلفه را در چنین محصولات بیان کنیم. بااین‌حال می‌توانیم بگوییم که مقاومت کششی و نقطه تسلیم این ورق به شرح زیر است:

• نقطهٔ تسلیم این ورق‌ها حداقل ۲۷۵ و حداکثر ۴۰۰ مگاپاسکال است؛
• مقاومت کششی این ورق‌ها حداقل ۴۵۰ و حداکثر ۵۵۰ مگاپاسکال است.

کاربردها

باتوجه‌به مشخصاتی که در بخش‌های قبلی این مقاله بیان کردیم، می‌توانیم چنین نتیجه‌گیری کنیم که ورق الیاژی A537 دارای مقاومت کششی مطلوبی است و همین مسئله باعث می‌شود که به گزینه‌ای ایده‌آل برای استفاده در موقعیت‌های تحت‌فشار به‌حساب بیاید. توجه داشته باشید که هر صنعتگر و یا پیمانکاری باتوجه‌به نیاز خود ممکن است که این ورق‌ها را در شرایطی مشابه به کار ببرد اما به‌طورکلی باید بگوییم که این محصولات در موقعیت‌های زیر به کار می‌روند:

• تولید انواع مخزن‌های تحت‌فشار کوچک و بزرگ؛
• ساخت انواع دیگ‌های بخار در ابعاد متنوع؛
• در ساخت تأسیسات و زیرساخت‌های مربوط به صنایع نفت، گاز و پتروشیمی.

انواع ورق آلیاژی A537 چیست؟

در قسمت‌های قبلی بیان کردیم که این آلیاژ به سه سری کلی با نام‌های کلاس یک، دو و سه تقسیم می‌شود؛ هرکدام از این کلاس‌ها در عملیات حرارتی خاصی قرار می‌گیرند و به روش خاصی نرمالایز می‌شوند. همچنین مقاومت کششی و نقطهٔ تسلیم در آن‌ها متغیر است. همهٔ این عوامل باعث می‌شود که محصول نهایی این سه کلاس از جهت کاربرد نیز تا حدودی با یکدیگر متفاوت هستند. در پایان دانستن این نکته نیز خالی‌ازلطف نیست که قیمت ورق آلیاژی A537 نیز بر اساس نوع آلیاژ متغیر است.

کلاس یک A537

ورق‌های این کلاس با استفاده از یک عملیات حرارت مورد تأیید کارخانه نرمالیزه می‌شوند و در نهایت، دارای ویژگی‌های مکانیکی زیر هستند:

• نقطهٔ تسلیم بین ۳۱۰ تا ۳۴۵ مگاپاسکال؛
• مقاومت کششی بین ۴۵۰ تا ۴۸۵ مگاپاسکال.

لازم به ذکر است که این کلاس در مقایسه با مدل‌های دیگر، فرایند تولید ساده‌تری دارد و خواص آن نیز کمتر است؛ همین عوامل باعث می‌شود که برای کاربردهای عمومی‌تر انتخاب شود.

کلاس ۲ A537

این ورق‌ها با استفاده از عملیات حرارتی کوئنچ عبور کرده‌اند و در مقایسه با کلاس یک، دارای خاصیت‌های بیشتری هستند که به شرح زیر است:

• نقطهٔ تسلیم بین ۳۱۵ تا ۴۱۵ مگاپاسکال؛
• مقاومت کششی بین ۴۸۵ تا ۵۵۰ مگاپاسکال.

این گروه از ورق‌ها کاربردهای تخصصی‌تری در مقایسه با سری قبلی دارند اما بازهم زمانی که در کنار محصولات کلاس ۳ قرار می‌گیرند، مدل‌های ضعیف‌تری به‌حساب می‌آیند.

کلاس ۳ A537

هر ورق آلیاژی A537 که زیرمجموعه‌ی این کلاس باشد، مانند مدل قبلی از عملیات حرارتی کوئنچ گذشته است و یکی از مقاوم‌ترین ورق‌های سری A537 به حساب می‌آید. خواص مکانیکی این ورق به شرح زیر است:

• نقطهٔ تسلیم بین ۲۷۵ تا ۳۸۰ مگاپاسکال؛
• مقاومت کششی ۴۸۵ تا ۵۵۰ مگاپاسکال.

از بررسی دو کلاس آخر به این نتیجه می‌رسیم که فرایند کلی ساخت این دو محصول و بخش زیادی از خواص آن‌ها مشابه است اما در نهایت، تفاوت‌هایی در نقطهٔ تسلیم دارند. این تفاوت‌ها موجب بروز ویژگی‌های ترمودینامیک و فنی خاصی می‌شود؛ در نتیجه، هر متخصص باتوجه‌به نیاز خود تصمیم می‌گیرد که از کدام‌یک از این محصولات برای پروژهٔ خود استفاده کند.

سخن پایانی

ورق آلیاژی A537 یک نوع ورق فولادی است که از تولیدات نورد گرم به‌حساب می‌آید؛ این محصول در سه کلاس متفاوت تولید می‌شود که از جهت عملیات حرارتی و ویژگی‌های مکانیکی تا حدودی با یکدیگر متفاوت هستند. در ادامهٔ بررسی خواص مکانیکی این محصول باید به این نکته اشاره کنیم که ورق موردبحث ما دارای مقاومت کششی بیشتری در مقایسه با سایر ورق‌های فولادی مانند A516 است.

در نتیجه، گزینه‌ای مناسب برای استفاده در سرویس‌ها تحت‌فشار به‌حساب می‌آید. در پایان، بیان این نکته نیز خالی‌ازلطف نیست که قیمت ورق آلیاژی A537 تابعی از کلاس این محصول است، پس برای رسیدن به نرخ پایانی آن، ابتدا باید تعیین کنیم که ورق انتخابی ما در کدام‌یک از کلاس‌های سه‌گانه قرار دارد.
آدرس سایت : https://fooladsell.com

ورق آلیاژی CK45

ورق‌های فولادی آلیاژی بر اساس عناصر فلزی تشکیل‌دهنده به دسته‌ها و گروه‌های گوناگونی تقسیم می‌شوند؛ ورق آلیاژی CK45 یکی از انواع این ورق‌هاست که زیرمجموعه‌ی ورق‌های ضد سایش فولادی قرار می‌گیرد. این محصول با توجه به ترکیبات شیمیایی خود، تفاوت‌های محسوسی با دو سری دیگر CK، یعنی CK60 و CK75 دارد و در موقعیت‌های خاصی هم به کار گرفته می‌شود. در این مقاله تلاش می‌کنیم تا ورق آلیاژی CK45 را از جهات گوناگونی بررسی کنیم و کاربردها، ویژگی‌ها و مزیت‌های این محصول را برشماریم.

ورق آلیاژی CK45 چیست؟

پیش از پرداختن به ورق آلیاژی CK45، لازم است که چند کلمه‌ای درباره‌ی ورق‌های آلیاژی به شکل کلی صحبت کنیم. به آن دسته از ورق‌های فلزی که از ترکیب چندین عنصر شیمیایی تولید شده‌اند. ورق فولادی آلیاژی می‌گویند. برجسته‌ترین دلیل برای استفاده از ورق‌های آلیاژی، ترکیب‌کردن خواص گوناگون این عناصر شیمیایی در یک محصول واحد است؛ به عنوان مثال، آهن مزیت‌های گوناگونی دارد اما در برابر اکسید آهن چندان مقاوم نیست؛ همین مسئله باعث می‌شود که متخصصان از عنصر کروم در ترکیب فراورده‌های آهنی استفاده کنند تا مقاومت آن‌ها را در مقابل آسیب عوامل خورنده کاهش بدهند.

ورق آلیاژی CK45 یک نوع ورق فولادی آلیاژی است که زیرمجموعه‌ی ورق‌های ضد سایش فولادی قرار می‌گیرد. جالب است بدانید که علاوه بر سری ۴۵، دو ورق CK60 و CK75 نیز زیرمجموعه‌ی ورق‌های ضد سایش به حساب می‌آیند و از نظر خواص و ترکیبات، تاحدودی شبیه به سری CK45 هستند. گفتنی است که این نام‌گذاری مطابق با استاندارد DIN است و در استانداردهای دیگر، نام این محصول متفاوت است؛ به این شکل:

• در استاندارد EN: C45E؛
• در استاندارد AISI: ورق فولادی ۱۰۴۵.

برجسته‌ترین تفاوت این محصول با سایر ورق‌های سری CK، وجود مقادیر متفاوت منگنز و کربن در این سه گرید آلیاژی است. زمانی که درصد کربن در ورق‌های آلیاژی افزایش پیدا می‌کند، آلیاژها سختی (Hardness) بیشتری پیدا می‌کنند، البته از طرف دیگر، شکننده و ترد می‌شوند. به دلیل اینکه ورق CK45 کربن کمتری در آلیاژ خود دارد، سختی آن نیز از دو سری دیگر کمتر است، البته در عوض، این ورق در مقابل آسیب‌های فیزیکی و فشارهای بیرونی کاملا مقاوم است.

برای آنکه بتوانیم پاسخ بهتری برای پرسش “ورق آلیاژی CK45” چیست ترتیب دهیم، باید علاوه بر بررسی ترکیبات دقیق این محصول، خواص مکانیکی، ترمودینامیکی و فیزیکی آن را هم بررسی کنیم؛ در ادامه‌ی این مقاله، همه‌ی این موارد را بررسی خواهیم کرد.

ترکیبات شیمیایی ورق آلیاژی CK45 چیست؟

ورق‌های فولادی از جهت ترکیبات شیمیایی، به دو دسته‌ی کلی کم‌آلیاژ و پرآلیاژ تقسیم می‌شوند؛ ورق‌های کم‌آلیاژ آن محصولاتی هستند که عناصر شیمیایی کمتری را در خود جای داده‌اند و این عناصر بر روی هم رفته، ۱ تا ۵ درصد از خلوص کلی محصول را به خود اختصاص می‌دهند. از طرف دیگر، ورق‌های پرآلیاژ به آن دسته از ورق‌های فولادی گفته می‌شود که ترکیبات گوناگونی از انواع عناصر شیمیایی دارند و هرکدام از این عناصر، نقش برجسته‌ای در کلیت آلیاژ دارند. گفتنی است که در بعضی موارد، عناصر شیمیایی غیرپایه در ورق‌های پرآلیاژ، تا ۴۰ درصد از ترکیبات کلی ورق‌های فولادی را تشکیل می‌دهند.

ورق CK45 یکی از انواع ورق‌های ضد سایش است که جزو گزینه‌های پرآلیاژ به حساب می‌آید؛ ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی این ورق ارتباط مستقیمی با عناصر شیمیایی‌ای که در خود جای داده است دارند. ترکیبات این ورق به شرح زیر است:

• تا ۰.۴۰ درصد نیکل؛
• تا ۰.۱۰ درصد مولیبدن؛
• تا ۰.۴۰ درصد کروم؛
• تا ۰.۶۵ منگنز؛
• تا ۰.۴۰ درصد سیلیسیم؛
• ۴۶ درصد کربن.

توجه داشته باشید که از دو عنصر شیمیایی وانادیوم و تنگستن در ساخت ساخت این ورق استفاده نمی‌شود، پس درصد حضور این دو عنصر در آلیاژ این ورق‌ها صفر است.

انواع ورق آلیاژی CK45 چیست؟

ورق CK45 بر مبنای اینکه در چه ضخامت و ابعادی تولید و عرضه می‌شود، به انواع گوناگونی قابل‌تقسیم است. این مسئله را هم مدنظر داشته باشید که این ورق مانند سایر محصولات فولادی به دو شکل کلی کلاف و شیت به بازار عرضه می‌شود ولی معمولا عرضه‌ی شیت فرم این محصول متداول‌تر است. ما نیز در این مقاله، ابعاد ورق CK45 شیت فرم را به شکل کلی بررسی می‌کنیم.

• ۱ هزار در ۲ هزار میلی‌متر؛
• ۱۲۵۰ در ۲۵۰۰ میلی‌متر؛
• ۱۵۰۰ در ۳ هزار میلی‌متر؛
• ۱ هزار در ۶ هزار میلی‌متر؛
• ۱۲۵۰ در ۶ هزار میلی‌متر؛
• ۱۵۰۰ در ۶ هزار میلی‌متر؛
• ۲ هزار در ۶ هزار میلی‌متر؛
• ۲ هزار در ۱۲ هزار میلی‌متر.

لازم به ذکر است که ضخامت ورق CK45 در همه‌ی این ابعاد، بین ۳ تا ۸۰ میلی‌متر است. گفتنی است که انتخاب ضخامت این ورق برای تولید در یکی از ابعاد بالا، کاملا به تصمیم متخصص و کارشناس تولید بستگی دارد. متخصصان بر اساس عوامل گوناگونی مانند محل استفاده از محصول نهایی و سایر مولفه‌ها، یک سایز مناسب برای ضخامت محصول انتخاب می‌کنند.

خالی از لطف نیست اگر بدانید که این محصول بر اساس کارخانه‌ی تولیدکننده نیز به انواع گوناگونی تقسیم می‌شود. همچنین لازم به ذکر است که عمده‌ی تولیدکنندگان این محصول، شرکت‌های خارجی هستند و در میان این تولیدکننده‌ها، کارخانه‌های روسی و کره‌ای سهم بیشتری از محصولات بازار را به خود اختصاص داده‌اند.

کاربردهای ورق آلیاژی CK45 چیست؟

ورق CK45 باتوجه به اینکه یکی از اعضای اصلی خانواده‌ی ورق‌های سری CK به حساب می‌آید، همه‌ی ویژگی‌ها و مزیت‌های این گروه از ورق‌های فولادی را به همراه خود دارد؛ ویژگی‌هایی مانند مقاومت در برابر سایش و استحکام فیزیکی، جزو برجسته‌ترین مزیت‌های ورق CK45 هستند. کاربردهای این نوع ورق مطابق با این مزیت‌ها تعیین می‌شود؛ به عنوان مثال، در موقعیت‌هایی که احتمال آسیب فیزیکی ورق‌های فولادی زیاد است، از ورق‌های ضد سایش و سری‌های CK استفاده می‌شود.

کاربردهای رایج ورق CK45 شامل موارد زیر می‌شود:

• استفاده از این ورق در ساخت قطعات بخش‌های گوناگاون اتومبیل‌های سبک و سنگین؛
• کاربرد در ساخت انواع قطعات ماشین‌آلات صنعتی؛
• استفاده در ساخت تجهیزات کشاورزی و ابزارآلات فنی مانند انواع چکش، چاقو، شفت، بوش، غلتک صنعتی و میل‌لنگ,

علاوه بر این‌ها، خالی از لطف نیست اگر بدانید که در موقعیت‌هایی که حرارت کلی سیستم زیاد یا کم است، فشار وارده به قطعات بیشتر از حالت معمول است، مواجهه‌ی فلزات با مواد خورنده زیاد است و احتمال برخورد اسیدها با سطح فلزات مطرح است، از ورق CK45 یا سایر سری‌های این محصول استفاده می‌شود.

ویژگی‌های ورق آلیاژی CK45 چیست؟

حالا که ترکیبات ورق آلیاژی CK45 و کاربردهای آن را به شکل دقیق بررسی کردیم، زمان مناسبی است که به سراغ معرفی ویژگی‌های فنی این ورق‌ها برویم. پیش از بیان این جزئیات، لازم است یک مرتبه‌ی دیگر به این مسئله اشاره کنیم که خواص گوناگون ورق‌های فولادی، ارتباط مستقیمی با ترکیبات آن‌ها دارد و متخصصان نیز از دو روش کلی، یعنی ترکیبات ورق‌ها و انجام آزمایش‌های گوناگون بر روی محصولات فولادی، به خواص کلی آن‌ها پی می‌برند.

بررسی خواص ورق‌های آلیاژی، علاوه بر ارزش علمی، کاربرد دیگری هم دارد؛ این ورق‌ها زمانی که وارد پروژه‌های کوچک و بزرگ می‌شوند، بر مبنای ویژگی‌ها و خواصی که دارند به کار گرفته می‌شوند؛ پس هر پیمانکار یا تکنسینی باید یک آشنایی مختصر با خواص این محصولات داشته باشد تا به خوبی بتواند از آن‌ها در پروژه‌های گوناگون صنعتی و ساختمانی استفاده کند.

برای مثال، ورق CK45 با توجه به درصد کربن و کروم، گزینه‌ای مناسب در مقابل آسیب‌های فیزیکی است، ولی مقاومت این ورق در برابر عوامل خورنده‌ی محیطی، به هیچ عنوان به پای ورق‌های استیل نمی‌رسد. حالا اگر یک کارشناس از این نکته اطلاعی نداشته باشد، از این ورق در محل نادرستی استفاده می‌کند و آسیب‌های قابل‌توجهی به ورق و کل پروژه وارد می‌کند.

ویژگی‌های ترمودینامیک

ویژگی‌های مواد این محصول به شرح زیر است:

• دمای مناسب برای حرارت‌دهی این محصول بین ۶۸۰ تا ۷۱۰ درجه‌ی سانتی‌گراد است؛
• دمای مناسب برای آهنگری این محصول بین ۸۵۰ تا ۱۰۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد است؛
• دمای مناسب برای سخت‌شدگی این محصول بین ۸۲۰ تا ۸۵۵ درجه‌ی سانتی‌گراد است (این فرایند در این محصول معمولا به کمک روغن یا هوا انجام می‌شود) ؛
• دمای مناسب برای عملیات خستگی این محصول بین ۵۵۰ تا ۶۶۰ درجه‌ی سانتی‌گراد است.

ویژگی‌های فیزیکی

این مدل از سری CK، از جهت مزیت‌های فیزیکی، جزئیات زیر را دارد:

• دانیسته در این محصول در هر سانتی‌متر مکعب برابر با ۸۵.۷ کیلوگرم است؛
• هدایت حرارتی در این محصول ۹.۵۱ وات بر کلوین یا متر است؛
• ضریب انبساط حرارتی در این محصول در ازای درجه‌ی سلسیوس برابر با ۲.۱۱ میکرومتر بر متر است.

ویژگی‌های مکانیکی

خواص مکانیکی نیز بخش دیگری از ویژگی‌های فنی این محصول است؛ این خواص به شرح زیر است:

• مقاومت کششی این محصول برابر با ۵۸۵ مگاپاسکال است؛
• توان بازدهی این محصول برابر با ۴۵۰ مگاپاسکال است؛
• نسبت پویسون این محصول ۲۹ است؛
• انعطاف‌پذیری این محصول برابر با ۲۰۰ مگاپاسکال است؛
• سختی این محصول با توجه به میزان کربن برابر با ۱۶۳ HBS است.

سخن پایانی

ورق CK45 یکی از سه عضو ورق‌های سری CK است که از جمله ورق‌های ضد سایش به حساب می‌آیند؛ این ورق‌ها با توجه به درصد کربن و منگنز موجود در آن‌ها، ویژگی‌های گوناگونی مانند مقاومت در برابر آسیب‌های فیزیکی و عوامل خورنده دارند. در این مقاله تلاش کردیم تا علاوه بر معرفی این محصول، ویژگی‌های فیزیکی، مکانیکی و ترمودینامیک آن را هم بیان کنیم و پس از آن، به معرفی انواع این محصول و کاربردهای آن بپردازیم.

ورق آلیاژی CK45 یکی از آن دسته محصولات است که حتما باید نمونه‌ی باکیفیت آن را از بازار تهیه کنیم و نکته اینجاست که تعیین کیفیت این محصول صرفا از طری آنالیزهای خاصی امکان‌پذیر است. در نتیجه، بهترین راه خرید از یک فروشگاه مطمئن است تا محصولات باکیفیت را به ما عرضه کند. مجموعه‌ی فولادسل یک شرکت پرتوان در زمینه‌ی فروش آهن‌آلات و ورق‌های آلیاژی است که ورق‌های CK45 را با بهترین قیمت و بالاترین کیفیت به دست شما می‌رساند. بر روی لینک “قیمت ورق CK45” ضربه بزنید و لیست قیمت این مجموعه را بررسی کنید.
سایت:www.fooladsell.com